!!آبی دریا ممنوع

تیغ سانسور دامن آدینه را هم گرفت. محمد می گوید من از جانب خدا آمده ام! من آخرین پیامبر خدایم! صدای خدا را در غار حرا شنیدم! و...
به من ایمان بیاورید. این همه ادعا!؟
باید باور کنی باید هوسرانی های حضرت را به حساب از جان گذشتگی های رسول خدا بگذاری.
اگر بخواهی حرفی بزنی دهانت را می بندند. حق نپذیرفتن نداری. حق ابراز وجود نداری.
خروج از دین برابر با ارتداد و واجب القتل شدن!
پدرم مسلمان بود و مرد!
من هم بودم اما دیگر نیستم.
در گوشه ای از این دنیای مجازی با اندک خوانندگان خود دلخوش بودم و خودم بودم.
جانشینان به حق محمد این حداقل را برنتافتند و آدینه را هم فیلتر کردند.
ساختن یک آدرس جدید کار سختی نیست. وبلاگ جدید می سازم.
آره چون هستم وبلاگ می سازم روزی که نباشم وبلاگی هم نخواهم ساخت. شاید دیگرانی باشند و این کار را بکنند. شاید هم دنیای فردا جوری دیگر باشد!
مطالب جدید را هم در آدرس قبلی : http://iraan.blogspot.com/ که در ایران گرفتار تیغ سانسور شده و هم در آدرس جدید : http://aadine.blogspot.com درج خواهد شد.
تا درودی و بدرودی دیگر

پیروزی نسبی اسرائیل، شکست غرور برانگیز حزب الله - بهرام ساسانی

مقاله در پی آمده نقل شده از وبلاگ http://mayrosh.persianblog.com است. این مقاله از این جهت انتخاب شده که حاوی بسیاری از اطلاعات واقعی است؛ تا حد زیادی با یافته های نگارنده (آدینه) هماهنگی و همخوانی دارد. تنها قصد آن بود که با دادن یک لینک به معرفی آن بپردازم ولی به خاطر اهمیت آن بهتر دیدم در وبلاگ آدینه بطور کامل درج کنم.

پیش از این در مقاله ای به نام "این همیشه فاتحان" رفتار اسلامگرایان سیاسی در جنگها و مبارزات را بررسی کردیم. نتیجه چنین بود که از گذشته تا امروز و احتمالا در فردا پدیده ای به نام شکست برایشان معنی ندارد. به تاریخ سیاسی کسانی که پرچم اسلام را در دست داشتند نگاه کنید. از جنگ بدر شروع میشد. آیا شکستی میبینید؟ شاید بگویید احد. اما قرآن درباره احد چیز دیگری میفرماید. از همان زمان بود که شعار "از هر سو کشته شود به سود اسلام است" و شعار "جهادگران چه بکشند و چه کشته شوند، پیروزند" داده شده است. اسلامگرایان امروز نیز چنینند. آیا طالبان به اشغال افغانستان و سقوط دولتش به عنوان شکست نگاه میکند؟ آیا القاعده با اینکه هزاران کشته داده و هزاران نفر از نیروهایش امروز در زندانند و سران آن در غارها و چاهها ماههاست رنگ آفتاب ندیده اند، خود را شکست خورده میدانند؟ البته که خیر! اعلامیه های زرقاوی را نگاه کنید. او تا آخرین لحظات عمر خود، مثل یک فرمانده پیروز صحبت میکرد و فقط مرگ توانست او را شکست دهد.

متن کامل

به بهانه صدمین سالگرد انقلاب مشروطیت

اواخر سلطنت قاجار، با وزیدن نسیم دموکراسی و آزادی خواهی از بیرون مرزهای ایران، حال و هوای دیگری به جامعه ایرانی می دهد. شوق و شور و امید در دلها زنده می شود و مردم اکنون خود را در آستانه وصال یار می بینند.
ثمره تلاش روشنفکران در بستری از مسایل اجتماعی آنروز ایران، به حاکمیت حکومت مطلقه شاهی در پناهِ حمایت معنوی متولیان دین، به بار می نشیند و جامعه تشنه عدالت و آزادی را به استقرار حاکمیت قانون بشارت می دهد. اما دیری نمی پاید که اهریمن نیروهای خود را بازسازی کرده و به صف مشروطه می تازد. شیخ فضل الله نوری که درد دین دارد و حاکمیت قانون را باطل السحر اسلام می بیند موضوع را جدی گرفته و به مخالفت با مشروطه پرداخته و در برابر آن پرچم مشروعه را علم می کند. اما اینبار نیروی ملی در برابر این ارتجاع تحمل از کف داده و شیخ را بر دار می کشد.
هلهله مردم در این مراسم نفرت چندین صد ساله ایرانی را به نمایش می گذارد.
اما رویای استقرار قانون، در عمل به صورت جعلی و فرمالیته به نمایش در می آید!!
بعد از انقراض قاجار و قدرت گرفتن رضا شاه، تنها در زمینه های اقتصادی و امنیتی شاهد رشد و شکوفایی هستیم. محمد رضا شاه نیز اصلاحات پدر را ادامه می دهد و شاید بتوان گفت تا حدی پیش می رود که ابزار و و سازو کار تمدن و مدرنیته را فراهم می نماید بدون آنکه شناخت درستی از آن داشته باشد.
از طرف دیگر روحانیت زخمی اینبار برای کشیدن انتقام از مشروطه در کمین فرصت است. با بالا گرفتن بحران سیاسی در دهه 50 و در نتیجه مبارزات گروههای سیاسی با رژیم پهلوی، خمینی با فریب مردم، به مدد بچه آخونهای از فرنگ آمده بساط شریعت را در ایران می گستراند.
سایه سیاه حکومت اسلامی در مدتی حدود 30 سال، چیزی جز نکبت و فلاکت نصیب ما نکرد. در طول این مدت اولین دغدغه حکومت سیاه اسلامی تحقق آمال و آرزوهای "پیامبر دروغ" در تسلط و به انقیاد کشیدن جهان، به این مسیر هدایت شد که سهم بسیار بزرگی از سرمایه های ایران برای آتش افروزی در گوشه و کنار جهان خرج و هدر شد. اکنون با چشمانی غمبار باید شاهد شلیک هر روزه 100 تا 200 راکت اهدایی ایران به سوی سرزمین اسراییل باشیم. نتیجه آن که اسراییل هم بیکار ننشسته و هر جا پایگاه موشکی شناسایی کند حتا اگر به وسیله کودکان استتار شده باشد مورد حمله تجهیزات مدرن قرار می دهد و می شود آنکه نباید بشود یعنی قانا.
جالب است که در این میان رییس میمون شکل ج.ا. در کنفرانس اسلامی مجدد حرف خود را مبنی بر"نابودی اسراییل" تکرار می کند. نابودی یک سرزمین؛ نابودی یک ملت!! زهی شرمندگی!
فرزندان مکتب اسلام یعنی جانشینان خمینی، با تمام توان به گسترش فقر فرهنگی و ابتذال دست می زنند. بنیادهای علمی و فرهنگی ایران را با ایجاد بنیادهای جعلی و تقلبی به سوی بی فرهنگی و و ابتذال هدایت و سوق می دهند.
...
اکنون نیک اگر بنگریم، با گذشت صد سال از مشروطیت حد اقل کاری که شده زده شدن پنبه دین و ادعای اداره جهان بوسیله شریعت است. کاری کارستان!! زمانی اگر روشنفکران برای بیان افکارشان مجبور بودند به نحوی اسلام را دور بزنند، اینک دقیقا روشنفکران وظیفه پرداختن به اسلام را قبل از پرداختن به هر وظیفه ای بر دوش می کشند.
یاد دارم زمانی در حالی که نفرتی عمیق از خمینی در دل داشتم، حتا در محیط های خانوادگی و در جمع یاران تاب و جرات تو خطاب کردنش را نداشتیم. چه زود گذشت چقدر خوشحالم در برابر همان کسانی که زندان بان ما ایرانیان بودند به راحتی مقدسات و مقدسینشان را بیرحمانه نتقد می کنیم بدون هر گونه بیم و ترسی!!
چقدر دلم برای کسانی ماند گنجی بنیانگذار بسیاری ان نهادهای ج. ا. می سوزد وقتی در نهایت استیصال می گوید: اسلام با دموکراسی سازگاری دارد.آقای گنجی! اسلام یعنی شریعت، یعنی قانون الهی، یعنی سلطه الله، یعنی تن دادن به هزیان ها و عقده های ادیپ محمد، یعنی تبعیض بین زن و مرد؛ بین برده و آزاد؛ بین مسلمان و غیر مسلمان، یعنی تن دادن به حکومت نایبان یک کودک 5 ساله نبوده و نابوده!
در حالی که دموکراسی یعنی حکومت مشروط، یعنی حکومت مردمی، یعنی تامین حقوق همه آحاد مردم، یعنی برابری جنسی؛ نژادی، یعنی آزادی اندیشه و فراهم نمودن امنیت برای همه!
آزادی در ابتدایی ترین حقوق مانند؛ آزادی و امنیت در پوشش؛ غذا و در اندیشه!
یعنی آزادی در نپذیرفتن هر دینی و اعتقادی!

دین؛ فاجعه؛ جنایت

اگر روزگاری موسی برای فریب مردم دست به جادو وجنبل می زد و در برابر فرعون دست به دامان اژدها می شد واگر روزی محمد برای تحمیل افکار شیطانی خود به زن و کودک رحم نمی کرد و در غارت ها و چپاول خود برای زهر چشم گرفتن از دشمنان دست به قتل و کشتار غیر نظامیان و مردم بیدفاع می زد و زن و کودک را اسیر و بالغین را کشتار می کرد، شاید برای مردم روزگاران خود چیز چندان عجیبی نبود؛ چرا که مردمان آن روزگاران،هر روز شاهد چنین صحنه هایی _البته در مقیاسی به مراتب کوچکتر _ بودند. اما در دنیای امروز جنایت و کشتار حتا در مقیاسی کوچک غیر قابل تحمل است؛ چرا که تمدن امروز حق و حقوقی که برای حیوانات قایل شده به مراتب بیشتر از حق و حقوقی است که در جوامع بدوی درسطح ایده آل برای افراد آن هم از نوع خودی قایل بوده اند.
در چنین شرایطی کشتار غیر نظامیان قانا در جنوب لبنان با بمب های فروریخته از هواپیماهای اسراییل لکه ننگی است که همه ما در آن سهیم هستیم!! از یک طرف فرزندان محمد با وسوسه الله، با سپر انسانی قرار دادن مردم بیدفاع و بیخبر قانا ، پایگاههای پرتاب موشک خود را در میان غیر نظامیان استتار می کنند و از طرف دیگر پیروان همکار و همدست محمد، عاملان یهوه، برای انهدام سکوهای پرتاب موشک به تنها چیزی که توجه ندارند مردم از همه جا بیخبر اند، نیز جامعه بشری که تا کنون نتوانسته برای بیماری دین زدگی چاره و درمانی بیابد.
اینگونه به نظر می رسد که چه گروه تروریستی نصرالله با با استعانت از دیو الله و چه شیطنتهای یهوه در دفاع از خود هیچ ارزش و اعتباری برای مردم غیر نظامی قایل نیستند. چه این کشتار و نیز کشتارهایی از این قبیل بوسیله عوامل یهوه و چه راکتهای پرتابی سربازان الله به مناطق مسکونی اسراییل و چه حملات انتحاری بیماران روانی علیه مردم عادی اسراییل در گذشته و حال همه حکایت از این دارد که دنیا باید برای بیماری کهنه و مزمن دین زدگی بشر و نیز شرارت های سربازان الله ، یهوه و حتا روح القدس، به فکر درمان و چاره باشد.
بسیاری این راه چاره را در یک جراحی کوچک و دردناک برای بیرون آوردن این کیست و غده چرکین می دانند. آیا ما مسلمان زدگان تاب تحمل درد آن را خواهیم داشت؟ درد آن طاقت فرساست ولی از زندگی در جهنم بهتر است. هر روز شاهد مرگهایی هستیم که ریشه در جنایت حاکمان دارد؛ مثله شدن ها در تصادفات هر روزه، مرگ بیماران محروم از دارو و درمان، قتل و جنایات ، تن فروشی ها و همه و همه ، آیا ارزش یک جراحی پر درد و خونریزی را ندارد؟
به نظر می رسد که این خونریزی و درد چون حجامت برای تن رنجور و بیمار ما نه تنها لازم که حیاتی است!!!